سقوط هواپیما اوکراینی با موشک سپاه پاسداران تایید شد…
حالا مانده‌ام..
از سقوط بنویسم یا از آرزوهای به مقصد نرسیده!
از پرواز اوکراینی بگویم یا از اشتباه انسانی!
چطور موشک را به جرم هواپیما به مقصد نرسیده در دفتر تاریخ محاکمه کنم؟
دلم…
دلم یک دریا صبر می‌خواهد
برای پر کردن چاه آرزوهای مادر و پدری، بی‌فرزند
یک اقیانوس محبت
برای فرزندی که والدینش را نخواهد دید
یک ایران شرم برای مسئولین
یک دنیا راستی برای مردم
و یک خدا برای بغض‌هایی که گلویم را به صلابه می‌کشند…
فهرست
برای عدالت چه باید کرد؟
اگر عدالتی هست… برگردانید کفش‌های پوشیده نشده آرزو را
بگذارید هواپیما بدون اصابت موشک، مرزهای دنیا را وصل کند به مهربانی
یا
روزنامه‌ها را گل بگیرید بر سر نویسندگانی که شریعت را در توطئه و توهم معنی می‌کنند
استعفا را تعریف کنید به جای اختلاس
بگذارید خسارت بنویسند بر مهرهای به سر چسبیده
نگذارید فراموش کنند حرف‌هایی که سال‌ها قبل شنیده‌ایم
در رسانه‌های عمومی بنویسید : شرمنده‌ایم! اشتباه کردیم بی هیچ شرط و پیش فرض
….
سکوت راه دیگری است
راهی که احترام پیش می‌گیرد و احتیاط روی گلو می‌گذارد
حداقل سکوت کنیم برای آرامش از دست رفته‌های هواپیما اوکراینی
به جای متهم کردن ابرقدرت‌هایی که آینده تاریخ و داستان، قضاوتشان خواهند کرد
به جای گفتن، نگفتنی‌ها
از درون مردن و پوسیدن، راه دیگری است
راهی که شجاعت می‌خواهد برای حفاظت از خانواده یا ترسی ناشی شده از ضعف جان و نان
هر چند عدالت نیست، اما آفتاب پشت دود می‌رود در سرزمین گناه برای حق تنفس
من چه باید بکنم؟
یاد بگیرم، همیشه راست بگویم، بی کم و کاست
قضاوت نکنم بودن‌ها و نبودن‌ها را
سکوت نکنم بر درد صبرهای فراموش شده
روی جانمازم بنویسم، خدا انسان را دوست داشت
همه انسان‌ها را، بدون مرز…
هر چند درد پایانی ندارد، این درد دل نامه سقوط هواپیما اوکراینی را همین‌جا می‌بندم!
اگر مسئول هستید، لطفا کمی شرم کنید!
اگر مسئول نیستید این‌ها را به گوش مسئولین برسانید تا کمی شرم کنند!
لطفا نظرات و سوالات، انتقادات، پیشنهادات، افاضات و هر چه که در چنته دارید را در کامنت‌ها با من قسمت کنید.
در صورتی راضی بودن از این محتوا، آن را بین دوستان خود پخش و در صورت ناراضی بودن دلایل آن را به من بگویید.
